Remco’s passie voor metaaltechniek begon al in de brugklas, waar hij voor het eerst in aanraking kwam met CNC draaien en frezen. Vanaf dat moment wist hij het zeker: dit wilde hij blijven doen. Zo gezegd, zo gedaan. Nu, op zijn zevenentwintigste, vieren we dat Remco al 10 jaar in dienst is bij DKH. Om Remco extra in het zonnetje te zetten, hebben we hem gevraagd naar zijn weg binnen DKH.
“Nadat ik de middelbare school had afgerond, ben ik hier begonnen met een vakantiebaantje. Ik wist toen al dat ik wilde werken in de verspaningstechniek.”
“Ik kwam zelf met het idee. Ik weet namelijk dat ik beter kan leren in de praktijk, dus ik heb direct gevraagd of dit mogelijk was binnen DKH. Gelukkig stonden ze daar positief tegenover. Op dat moment werkte DKH samen met een school in Cuijk, maar ik wilde liever naar Eindhoven omdat ik daar een betere toekomst voor mezelf zag. We hebben overlegd en uiteindelijk sloten ze zich aan bij mijn keuze voor Eindhoven. Ik ben toen vrij snel gestart met een tweejarige mbo-niveau 2 opleiding, waarbij ik zes weken naar school ging en zes weken werkte. Daarna heb ik mbo-niveau 3 gevolgd, waarbij ik vier dagen werkte en één dag naar school ging. Het heeft me in totaal 4 jaar gekost om niveau 2 en 3 te behalen.”
“Het leukste vind ik het familiaire gevoel. Iedereen gaat hier goed met elkaar om. Natuurlijk zijn er af en toe meningsverschillen, maar dat gebeurt overal. Daarnaast heeft DKH mij al die tijd kansen geboden, zelfs als het een keer niet goed ging. Dan zeiden ze gewoon dat ik er best wat langer over mag doen. Vanuit dat gevoel heb ik eigenlijk altijd gezegd dat ik hier wel wil blijven werken, want ik kan echt mezelf zijn en mijn eigen ding doen.”
“Het is niet alsof we elk weekend dingen met elkaar gaan doen, maar het gebeurt wel regelmatig. De band met collega’s hier is gewoon echt goed en gezellig.”
“Voor mij begint de dag met het gereed maken van de machines. Ik heb een machine waar ik standaard aan werk, maar soms pak ik het werk op van een collega die er niet is. Het is voornamelijk inzet werk. Wanneer dat klaar is ga ik omstellen en de tijd die ik overhoud probeer ik te besteden aan programmeren. Het is best wel gevarieerd, maar soms ook wel wat druk.”
“Ik heb het bedrijf enorm zien groeien. In het begin was het nog een klein pand. We hebben ondertussen twee losse panden, omdat we echt uit de voegen zijn gegroeid.”
“Ik heb er zelf niet veel mee te maken, maar ik heb wel eens meegeholpen. Je ziet dan hoe specifiek een productie kan zijn en vooral als het gaat om een grote serie van bijvoorbeeld 10.000 stuks. Dan ben je wel blij dat een robot dat werk staat te doen, want dat allemaal handmatig in- en uitladen is geen pretje. Toen ik hier net kwam werken heb ik dat wel eens handmatig moeten doen en dan lijkt er geen einde aan de serie te komen.”
“Blijf vooral jezelf en overschat jezelf niet. Tijdens het werk kom je er heel snel achter wat je wel en niet kan. Daarnaast heb ik hier echt geleerd dat ik niet moet stressen wanneer iets niet lukt, maar dat kalm blijven en om hulp vragen de beste oplossing is. Soms ben ik een beetje eigenwijs en wil ik het zelf oplossen. Maar ze hebben mij hier echt wel geleerd dat ik het gewoon moet vragen, want uiteindelijk scheelt het ook gewoon tijd.”